ศิลปะการป้องกันตัวและลำดับขั้นวิทยฐานะของผู้ฝึกไทฟูโด

ไทฟูโด ครบเครื่องเรื่องการต่อสู้ป้องกันตัว จุดเด่นของการต่อสู้ทั้งหมัด เท้า เข่า ศอก คว้าหัก จับทุ่มและปล้ำบนพื้นศาสตร์ต่างๆ เหล่านี้ “ไทฟูโด” รวบรวมและถ่ายทอดได้อย่างลงตัวไม่เน้นแรงกระแทกแต่อาศัยหลักการของวิชามวยอ่อน ย้อนแรง ยืมแรงและผ่อนแรงจึงเหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย

หัวข้อ

ประโยชน์ที่จะได้รับจากการเรียนไทฟูโด

เพิ่มสัญชาตญาณและศักยภาพในการต่อสู้ป้องกันตัว
ทำให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
เสริมบุคลิกภาพที่ดีให้กับตนเอง
สร้างความเป็นผู้นำ
ฝึกฝนสมาธิในการเคลื่อนไหว ฝึกควบคุมอารมณ์ได้มากขึ้น
เพิ่มสติและไหวพริบ รู้จักแก้สถานการณ์ได้อย่างปลอดภัย สามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน

เนื้อหาในการเรียนไทฟูโดนั้นจะเริ่มจากขั้นพื้นฐานและค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามลำดับโดยคอร์สแรกจะเริ่มจากทักษะบนเบาะก่อน เพื่อให้รู้ถึงวิธีในการล้มอย่างปลอดภัยและถูกต้อง สามารถนำไปใช้เมื่อเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงในชีวิตประจำวันและจะมีการเพิ่มท่าการคว้าจับเบื้องต้นซึ่งจะเป็นหลักการสำคัญที่นำไปสู่ท่าคว้าจับในระดับสูงขึ้นซึ่งต้องใช้ความเข้าใจใน
การฝึกฝน ไม่จำเป็นสำหรับการจดจำและเมื่อฝึกฝนมากขึ้นจะมีทักษะการทุ่มการปล้ำเพิ่มขึ้นตามลำดับของการเรียน ดังนั้นทางโรงเรียนจึงขอแนะนำให้นักเรียนมาเรียนคอร์สต่อเนื่องอย่าง น้อย 2 คอร์สขึ้นไป ซึ่งจะสามารถเพิ่มทักษะความชำนาญ สร้างสัญชาติญาณและศักยภาพในการต่อสู้ป้องกันตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพ และที่สำคัญเพื่อสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง พร้อมรับกับทุกสถานการณ์

ศิลปะป้องกันตัวไทฟูโด (Taifudo)

เป็นศาสตร์และศิลปะแขนงหนึ่งที่พัฒนาขึ้นให้เหมาะสมกับยุคในปัจจุบันทั้งยังฝึกฝนให้ทุกเพศทุกวัย เป็นทั้งการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพให้เข้าใจหลักการป้องกันตัวทั้งยังสามารถสร้างเสริมสมรรถภาพทางด้านร่างกายและให้พร้อมทางด้านจิตใจ

การฝึกและท่าทางการร่ายรำเน้นความยืดหยุ่นมีทั้งอ่อนและแข็ง อ่อนใช้ในการตั้งรับ แข็งใช้ในการรุกหนักและเบา สูงและต่ำ โดยใช้หลักของหยินหยาง มือและเท้าประสานกัน การเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่อง มือใช้กระทำ เอวเป็นแกนหมุน เท้าใช้เคลื่อนไหว เมื่อตั้งรับต้องเตรียมรุกเมื่อบุกต้องเตรียมปัดป้อง

ไทฟูโดเน้นหลักสำคัญ 3 ประการคือ

การฝึกเน้นย้ำการฝึกหัดพื้นฐานเป็นสำคัญ
หลักการฝึกค่อยเป็นค่อยไปพร้อมเรียนรู้การฝึกควบคุมลมหายใจ
ประยุกต์วิธีการป้องกันตัวจากท่ารำให้เหมาะสมกับลักษณะการใช้งาน

จำแนกรูปแบบการฝึกเป็น 3 ส่วนคือ

การฝึกในท่านั่ง
การฝึกในท่ายืน
การฝึกในท่านอน

แบ่งลักษณะของศิลปะไทฟูโด 3 ลักษณะคือ

ไทฟูโดในรูปแบบของมวยแข็ง (กังฟู หรือ มวยจีน)
ไทฟูโดในรูปแบบของมวยอ่อน (กังฟู หรือ มวยจีน)
ไทฟูโดในรูปแบบหลักการป้องกันตัว

ลำดับขั้นวิทยฐานะของผู้ฝึกในศาสตร์ไทฟูโด

โดยปกติแล้วการเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ ในอดีตไม่มีการแบ่งชั้นสายแต่จะรู้กันในสำนักระหว่างศิษย์กับอาจารย์ หากศิษย์คนใดมีฝีมือพร้อมที่จะสอน หรือจนกว่าอาจารย์จะเป็นผู้บอกกล่าวให้รู้และประกาศให้รู้กันในหมู่ศิษย์ทุกคนในสำนัก แต่ปัจจุบันได้มีการแบ่งลำดับสายเพื่อสร้างกำลังใจให้ผู้ฝึกเกิดความมานะในการฝึกฝนต่อไป

ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงสายดำ เป็นเพียงการฝึกหลักพื้นฐานเท่านั้น! หากจะฝึกพื้นฐานจนเข้าใจต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1-3 ปี จากนั้นจึงค่อยฝึกในหลักสูตรขั้นสูงต่อไป

หมายเหตุ สายแดงแบ่งออกเป็น 2 กรณี คือ

สำหรับผู้ที่เคยฝึกผ่านการฝึกในศิลปะฯ แขนงอื่นๆ มาแล้วไม่น้อยกว่า 3 ปี ก็จะได้คาดสายเอวสีแดง เพื่อเป็นการให้เกียรติในฐานะผู้ที่เคยฝึกศิลปะแขนงอื่นมาแล้ว แต่ก็ยังต้องฝึกหลักการของศิลปะไทฟูโดอย่างน้อยอีก 1 ปี จากนั้นเมื่อผ่านการทดสอบถึงจะมีสิทธิ์ขึ้นถึงขั้นสายดำ
ผู้ที่ฝึกตามขั้นตอนของไทฟูโดก่อนจะถึงขั้นสายดำ จะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 6 เดือนถึง 1 ปี เพื่อฝึกฝนพื้นฐานให้แน่นและเข้าใจมากยิ่งขึ้นจนชำนาญ เพื่อให้คงคุณภาพของวิชามวย จากนั้นเมื่อผ่านการทดสอบแล้ว ก็จะใส่สายคาดเอวสีดำ

ไทฟูโด นั้นยังแบ่งสายสูงขึ้นไปอีก โดยที่ผู้ฝึกฝนทุกขั้นตอนจนเข้าใจและมีความชำนาญมากขึ้น ในทุกๆ 1 ปี จะมีการทดสอบความรู้และความสามารถของผู้ฝึก เมื่อผ่านการทดสอบจนถึงระดับขั้นสายดำชั้น 2 จะได้รับการยกระดับให้เป็นครูฝึกได้