“ไม้ทองระอา” หรือ “ไม้ปล้องทอง” แต่ยังมีอีกชื่อหนึ่งที่น่าจะมีเหตุผลมารองรับชื่อนี้ คือ “ไม้ชองระอา” เพราะไม้ชนิดนี้มีสรรพคุณในตัว เกี่ยวกับการป้องกันและถอนคุณไสย์ ยาเบื่อ ยาสั่ง คำว่า “ชอง” นั้นคือชื่อของคนกลุ่มหนึ่งเชื้อชาติหนึ่ง เป็นชนกลุ่มน้อย เหมือนกับพวกส่วย พวกยอง พวกลั๊ว แต่คนเผ่าชองนั้นจะมีวิชาไสยศาสตร์ประจำเผ่าคือ วิชาทำคุณไสย์ ยาเบื่อ ยาเมา ยาสั่ง อาศัยอยู่แถบชายแดนแถวจังหวัดจันทบุรี, ตราด, ปราจีนติดต่อเขมร ทำคุณไสย์ใส่คนไทยเป็นประจำ แต่คนไทยแก้ได้ทุกครั้งชาวบ้านแถบนั้นเลยตั้งชื่อว่า ชองระอา เพราะไม่สามารถทำอันตรายแก่ผู้ที่พกไม้ชนิดนี้ได้
ไม้ชองระอา เป็นไม้ มงคลที่ไว้กันพวก ของไม่ดี ลมเพ ลมพัด พวกปล่อยของทางอากาศ โดยอาศัยวิชาและไม้ชนิดนี้ ฝนผสมนํ้ามนต์ ฝนผสมยา เอามาลงอักขระคาถา ติดตัวป้องกันพวก “ชอง” ทำของใส่มาเท่าไหร่ หมอไทยก็แก้ได้หมด จนพวก “ชอง” ระอาใจยอมแพ้ จึงเรียกชื่อไม้ชนิดนี้กันว่า “ไม้ชองระอา” ชื่อนี้จะเรียกกันแถบภาคตะวันออกของไทยและไม้นี้จะมีมากอยู่ไม่กี่แห่ง คือจะมีมากแถวภาคตะวันออกและแถวเขาใหญ่ เขาค้อ และที่จังหวัดเลย จังหวัดชัยภูมิ ที่อื่น ก็มีแต่ก็ไม่มากเหมือนแถบจันทบุรีและตราดจึงขอนำมาเล่าสู่กันฟัง ถึงที่มาของชื่อ “ไม้ชองระอา” หรือว่า “ไม้ปล้องทอง”
