โดยปกติแล้ว การเรียนวิชาอักขระเลขยันต์และเวทย์มนต์ต่างๆ นั้น มีสภาพคล้ายกับการเพาะปลูกต้นไม้ ซึ่งต้องหมั่นรดนํ้า พรวนดิน ทำนุบำรุงอยู่เสมอ เมื่อถึงเวลาและสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม ก็ย่อมผลิดอกออกผล
การเรียนอักขระเวทย์มนต์ต้องอาศัย ความศรัทธาเชื่อมั่น จนเป็นสัมมาทิฏฐิ หมั่นปฏิบัติเจริญมนต์อยู่เป็นนิจ มีความเพียรเป็นเบื้องต้น จนเกิดศรัทธาสมาธิ สัมมาปฏิบัติเช่นนี้ ย่อมให้เกิดผลตามหลักของสัพพะวิชานั้นๆ เสมือนบุคคลผู้ฝึกซ้อมกีฬา ชนิดใดชนิดหนึ่งอย่างถูกต้องและมีหลักเกณฑ์ ผลสุดท้ายย่อมเป็นผู้ที่มีความสามารถในกีฬาชนิดนั้นๆ โดยประสบการณ์ของอาตมาที่ผ่านมา ครั้งฆราวาส ความหมั่นในการเจริญเวทย์เป็นอนุสติ เปรียบเสมือนการเตรียมจิตใจไว้พร้อมเป็นเบื้องต้น เมื่อกายระงับ จิตสงบ สมาธิย่อมเกิด
นะสาลิกาบทหนึ่ง เคยเรียนกับโยมสุนทร เผือกเที่ยง ครูฆราวาสของอาตมา ต้องภาวนาคาถาอยู่นาน ทุกขณะจิตที่ระลึกได้นานถึง 6 เดือนเศษ จึงเกิดปรากฏการณ์ตอบสนองของบรรดานกทั้งหลาย (เฉพาะนกที่มีหงอน เช่นนกสาลิกา,นกเอี้ยง, นกกระหลอด) เช่นจะส่งเสียงร้องรับกันหรือบินถลาลงใกล้ๆ บริเวณที่เจริญเวทย์อยู่
คาถาพญาไก่เถื่อนบทหนึ่ง เคยภาวนาอยู่นาน 3 เดือน สิ่งที่ผุดในใจ มักเป็นเรื่องจริงเสมอ เมื่อใดที่หย่อนปฏิบัติ ปรากฏการณ์ต่างๆ ก็จะค่อยๆจางหายไป
การออกกำลังกายอยู่เสมอ สามารถทำให้ร่างกายแข็งแรงได้ฉันใด การเจริญพระมนต์ หรือเจริญภาวนา จนจิตเป็นสมาธิ ย่อมเกิดผลในทางอิทธิฤทธิ์ แก่ผู้ปฏิบัติได้ฉันนั้น อิทธิฤทธิ์ทั้งหลาย อันเป็นผลสืบเนื่องจากการปฏิบัติ จนเกิดอภิญญานั้น แม้มิใช่หนทางแห่งความหลุดพ้น จากกิเลสในทางพุทธศาสนา แต่โดยแท้จริง ผู้ปฏิบัติจนได้สมาบัติสามารถจะแสดงฤทธิ์ได้
การลงอักขระเลขยันต์นั้น อักขระตัวหนึ่งๆ เคยมีผู้เขียนแล้วเป็นล้านๆ ครั้ง ครูบาอาจารย์ทุกท่านของอาตมามักยํ้าเตือนสติอยู่เสมอว่า ให้เขียนให้ถูกต้องด้วยอักขระวิธี ด้วยอาการสำรวม ๔ ประการคือ ตาจ้อง, จิตเพ่ง,ปากบริกรรม, มือเขียน ด้วยลักษณะอาการทั้ง 4 นี้ การลงอักขระอาคมจะสำเร็จสมบูรณ์โดยปราศจากวิบัติ
ส่วนการปลุกเสก เป็นเรื่องปฏิบัติภายหลัง บางวิชาต้องปลุกเสก ตามคาถาที่ระบุหรือในทางปฏิบัติต้องอธิษฐานให้เป็นไปตามที่ได้ลิขิตได้สาธยายมนต์นั้น
การขอบารมีครูดั้ง ครูเดิม ครูบาอาจารย์ผู้ประสิทธิประสาทวิชา เป็นเรื่องสำคัญที่สุดที่จะขาดเสียมิได้ การถือเครื่องรางของขลังของบุคคลต่างๆ นั้นจะให้เกิดผลทางอิทธิฤทธิ์ได้ มิใช่แต่เฉพาะการลงอักขระถูกต้องตามอักขระวิธีหรือถูกต้องตามฤกษ์ยาม หรือบารมีของผู้สร้าง หรือกำลังแห่งครูบาอาจารย์ต้นตำหรับเท่านั้น
ขอให้คิดอยู่เสมอว่า การจะให้เครื่องรางของขลัง ถึงพร้อมด้วยความศักดิ์สิทธิ์และอิทธิฤทธิ์โดยสมบูรณ์นั้น ย่อมรวมไปถึง ศีลาจารวัตรของผู้ใช้ด้วย “เพราะธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมเสมอ”
พระ (ครู) พิจารย์ วิจารโณ วัดโพธิผักไห่
